Każdy z nas sypia inaczej i każdy potrzebuje innej dawki snu, aby czuć się wypoczętym i w pełni sił. Indywidualnie podejście do zapotrzebowania na sen może pomóc w zdiagnozowaniu zaburzenia snu. Czynników może być wiele, dlatego powstała klasyfikacja, która dzieli problemy ze snem. W Polsce powszechnie obowiązuje klasyfikacja wg ICD-10 wyznaczona przez Międzynarodową Statystyczną Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych opracowywanej przez WHO. Dzieli zaburzenia snu na dwa rodzaje. Pierwsze to organicznie zaburzenia snu, które są jednym z objawów innego schorzenia psychicznego i/lub somatycznego, a drugie nieorganiczne, związane z stanem emocjonalnym.
Kiedy powstają zaburzenia snu?
Podłoże zaburzeń snu najczęściej dotyczy wytężonej pracy umysłu. Zaburzenia powstałe w rozpoczęciu i już w trakcie snu objawiają się: bezdechem sennym, narkolepsją czy katalepsją. Związane jest z czynnikami emocjonalnymi, np. bezsenność nieorganiczna, somnambulizm, lęki nocne, koszmary senne.Obecnie psychiatrzy stosują do podziału amerykańską Międzynarodową Klasyfikację Zaburzeń Snu (ICSD). Aby walczyć skutecznie z tą chorobą powstała nowa dziedziny nauki- somnologią, czyli fizjologią snu, dzięki niej przeprowadzane są liczne badania, i już wiadomo, że podłoże choroby związanej z zaburzeniami snu może być pierwotne lub nabyte – wtórne. I można z niej się wyleczyć terapią lub farmakologicznie- lekami. Więcej o metodach leczenia na https://terapiabezsennosci.pl/.
Jak radzić sobie z zaburzeniem snu?
Odpowiedzi szukać można u specjalistów lub poszukiwać osób prowadzących terapię na sen, są to medytacje czy na przykład joga. Ważne, aby znaleźć powód bezsenności i u źródła zacząć jego leczenie. Proces wyleczenia się z zaburzeń jest długotrwały i nie zawsze można go szybko wyleczyć. Kilka wskazówek można zasięgnąć na stronach i blogach, choć nie są to specjalistyczne poradniki, a jedynie wymiana doświadczeń i porównanie do swoich. Zaburzenia wtórne towarzyszą innym chorobom psychicznym i somatycznym, dlatego istotne jest poradzenie sobie z zaburzeniem snu. Gdy walka na własną rękę nie przynosi efektów wizyta u lekarza jest wskazana.